Aloe

Αλόη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια wikipedia.org 

Αλόη

Αλόη η γνησία και το άνθος της (πάνω αριστερά)

Συστηματική ταξινόμηση

Βασίλειο: Φυτά Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα Ομοταξία: Μονοκοτυλήδονα Τάξη: Asparagales Οικογένεια: Xanthorrhoeaceae Υποοικογένεια: Asphodeloidae Γένος: Αλόη (Aloe)

Διώνυμο

Αλόη η γνησία (Aloe Vera)

Η Αλόη η γνησία (Aloe vera), επίσης γνωστή ως φαρμακευτική αλόη, είναι ένα είδος εύχυμου φυτού που κατά πάσα πιθανότητα κατάγεται από τη Βόρεια Αφρική, τις Κανάριους Νήσους και το Πράσινο Ακρωτήρι. Η Αλόη η γνησία μεγαλώνει σε άνυδρα κλίματα και συναντάται ευρέως στην Αφρική και άλλες άνυδρες περιοχές. Το είδος είναι γνωστό για τη χρήση του σε εναλλακτικές θεραπείες με χρήση φυτών. Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν γίνει για τη χρήση της, κάποιες όμως έρχονται σε αντίθεση με αυτές. [1][2][3][4] Παρά τις αντιθέσεις αυτές, υπάρχουν στοιχεία ότι εκχυλίσματα της αλόης της γνησίας μπορεί να είναι χρήσιμα στην περιποίηση για επούλωση πληγών και εγκαυμάτων, αλλά και για την αντιμετώπιση του διαβήτη και αυξημένων λιπιδίων στο αίμα. Αυτές οι θετικές επιπτώσεις θεωρούνται ότι οφείλονται στην παρουσία στοιχείων όπως πολυσακχαρίτες, ανθρακινόνη και λεκτίνες. [3][5]

Μορφή

Η Αλόη η γνησία είναι ένα φυτό, {ανήκει στην κατηγορία των κρίνων} που φτάνει γύρω στα 60 έως 100 εκ. σε ύψος. Τα φύλλα είναι παχιά και σαρκώδη, πράσινα προς το πράσινο-γκρι, με ορισμένες ποικιλίες να εμφανίζουν λευκά στίγματα στις επιφάνειες των φύλλων. [6] Το περίγραμμα των φύλλων έχει μικρά λευκά αγκάθια. Βγάζει άνθη το καλοκαίρι, τα οποία κρέμονται από ένα και μόνο βλαστό που φτάνει τα 90 εκ. σε ύψος. Τα άνθη έχουν σωληνοειδή μορφή, με κίτρινη στεφάνη που φτάνει γύρω στα 2 έως 3 εκ. [6][7]

Ταξινόμηση και Ετυμολογία

Διάστικτες μορφές της Αλόης της γνησίας πολλές φορές αναφέρονται ως Αλόη η γνησία ποικ. σινική.

Το είδος διαθέτει μια σειρά από συνώνυμα: Αλόη του Μπαρμπάντος Miller, αλόη η ινδική Royle, αλόη Perfoliata L. ποικ. γνησία και αλόη η κοινή Lam. [8][9] καθώς και κοινές ονομασίες, συμπεριλαμβανομένων των: κινέζικη αλόη, ινδική αλόη, αληθινή αλόη, αλόη των Μπαρμπάντος, το φυτό των πρώτων βοηθειών. [7][10][11][12][13] Το όνομα vera του γένους σημαίνει αληθές ή γνήσιο. [10] Ορισμένα συγγράμματα αναγνωρίζουν τη μορφή της αλόης της γνησίας με τα λευκά στίγματα ως Aloe Vera ποικ. Chinensis [14][15], ωστόσο, τα είδη ποικίλλουν όσον αφορά στις κηλίδες στα φύλλα [16] και έχει προταθεί ότι η διάστικτη μορφή της αλόης της γνησίας μπορεί να ανήκει στο ίδιο γένος με την Aloe Massawana. [17] Το είδος περιγράφηκε αρχικά από τον Κάρολο Λινναίο το 1753 ως Aloe Perfoliata ποικιλία Vera [18] και έχει περιγραφεί και πάλι από το Nicolaas Laurens Burman ως Aloe Vera στο βιβλίο Flora Indica την 6η Απριλίου 1768 και ως Aloe Barbadensis από το Philip Miller περίπου δέκα ημέρες μετά τον Burman στο βιβλίο Gardener's Dictionary. [19]
Τεχνικές με βάση τη σύγκριση του DNA υποδηλώνουν ότι η αλόη η γνησία συνδέεται στενά με την Aloe Perryi, ένα είδος που είναι ενδημικό στην Υεμένη. [20] Παρομοίως, η σύγκριση του DNA χλωροπλαστών παραπέμπει στο ότι η αλόη η γνησία συνδέεται στενά με τις Aloe Forbesii, Aloe Inermis, Aloe Scobinifolia, Aloe Sinkatana και το Aloe Striata. Εκτός από το νοτιοαφρικανικό είδος, την Aloe Striata, [21] τα είδη αυτά της αλόης, απαντώνται στη Σοκότρα (Υεμένη), στη Σομαλία και στο Σουδάν. [21] Η προφανής έλλειψη φυσικών πληθυσμών των ειδών αυτών, έχει οδηγήσει ορισμένους ερευνητές να προτείνουν ότι η αλόη η γνησία ίσως είναι υβριδικής καταγωγής. [22]

Ιστορικά στοιχεία

Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν την αλόη τη γνησία για τη θεραπεία πληγών. Κατά το Μεσαίωνα, το κίτρινο υγρό που βρίσκεται μέσα στα φύλλα χρησιμοποιούνταν ως καθαρτικό. Η επεξεργασμένη αλόη που περιέχει αλοΐνη χρησιμοποιείται γενικά ως καθαρτικό, ενώ ο επεξεργασμένος χυμός από αλόη τη γνησία δεν περιέχει συνήθως σημαντικές ποσότητες αλοΐνης.
Η αλόη η γνησία χρησιμοποιήθηκε επίσης από το στρατό του Αλεξάνδρου ως επουλωτικό πληγών και τραυμάτων κατά τη μακρόχρονη εκστρατεία του στην Ασία.[23] Για την προμήθεια αλόης οΑλέξανδρος κατέκτησε το νησί Σοκότρα της Υεμένης, όπου το θερμό και ξηρό κλίμα ευνοεί την ανάπτυξή της.

Χρήσεις

Διάκριση μεταξύ της αλοΐνης και του ζελέ του φυτού

Η αλόη η γνησία όταν τεμαχιστεί εκκρίνει δύο υγρά, τα οποία έχουν διαφορετικές επιδράσεις και ιδιότητες. Ο κιτρινο-πράσινος χυμός ο οποίος ως επί το πλείστον εκκρίνεται όταν κοπεί η πράσινη επιφάνεια του φύλλου είναι ερεθιστικός. Αυτός περιέχει την αλοΐνη η οποία έχει όμοια σύνθεση με το κόμμι. Από την άλλη, το διαφανές υγρό που εκκρίνεται από το εσωτερικό του φύλλου, είτε αυτό τεμαχιστεί ή συνθλιβεί, είναι καταπραϋντικό και λέγεται ότι βοηθά στην επούλωση.

Ιατρικές Χρήσεις

Η αλόη η γνησία χρησιμοποιείται στον τομέα της εναλλακτικής ιατρικής και στις οικιακής χρήσης πρώτες βοήθειες. Τόσο ο ημιδιαφανής εσωτερικός πολτός (ζελέ) όσο και η κίτρινη ρητινοειδής αλοΐνη χρησιμοποιούνται εξωτερικά για να ανακουφίσουν το δέρμα από τραυματισμούς και δερματικές δυσφορίες. Ως φυτοθεραπεία, ο χυμός της αλόης βέρα συνήθως πίνεται για την ανακούφιση από δυσφορία του πεπτικού συστήματος (καούρες). Κάποια σύγχρονη έρευνα προτείνει ότι η αλόη η γνησία ενδέχεται να επιταχύνει σημαντικά την επούλωση μιας πληγής σε σύγκριση με τους συνηθισμένους τρόπους θεραπείας.[24][25] Άλλες αξιολογήσεις σε τυχαίες και ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές δεν έχουν παράσχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι η αλόη βέρα έχει κάποιο ισχυρό φαρμακευτικό αποτέλεσμα.

Σήμερα, η αλόη η γνησία χρησιμοποιείται εσωτερικά και εξωτερικά από τον άνθρωπο. Το ζελέ που βρίσκεται στα φύλλα χρησιμοποιείται για την ανακούφιση σε μικρής σπουδαιότητας εγκαύματα, πληγές, και διάφορες δερματικές παθήσεις, όπως το έκζεμα και η δερματοφύτωση. Ο χυμός χρησιμοποιείται για να αντιμετωπιστεί ποικιλία των παθήσεων του πεπτικού συστήματος. Η εναλλακτική ιατρική με τη χρήση φυτών για θεραπεία ήταν δημοφιλής στη δεκαετία του 1950, σε πολλές δυτικές χώρες. Οι ευεργετικές ιδιότητες από τη χρήση του ζελέ είναι σχεδόν άμεσες και, επίσης, προσθέτουν ένα επιπλέον στρώμα πάνω στις πληγές που λέγεται ότι μειώνει την πιθανότητα μόλυνσης.
Έχουν γίνει πολύ λίγες μελέτες σχετικά με πιθανά οφέλη του ζελέ της αλόης της γνησίας με εσωτερική χρήση. Συστατικά της αλόης της γνησίας ενδέχεται να εμποδίζουν την ανάπτυξη όγκων. Υπήρξαν ορισμένες μελέτες σε ζώα που δείχνουν ότι το εκχύλισμα της αλόης της γνησίας έχει σημαντικές αντι-υπεργλυκαιμικές ιδιότητες και μπορεί να είναι χρήσιμο για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου Β. Οι μελέτες αυτές δεν έχουν εφαρμοστεί σε ανθρώπους.

ΠΗΓΗ wikipedia.org

Η καλλιέργεια και η χρήση της αλόης
Πριν από 17 χρόνια ο Ηλίας Χρονάκης φύτευε το πρώτο φυτό αλόης βέρα στο κτήμα του, που βρίσκεται στην παραθαλάσσια περιοχή Τσούτσουρας στα νότια του Ν. Ηρακλείου.

Χαρακτηριστικό της ζήτησης αλόης από τους Έλληνες καταναλωτές είναι ότι η χώρα μας εισάγει κατά μέσο όρο 5 τόνους χυμού την ημέρα από τη Γερμανία, λέει ο Ηλίας Χρονάκης.
Σήμερα διαθέτει τη μοναδική στην Ελλάδα φυτεία πολλαπλασιαστικού υλικού αλόης βέρα, ο χυμός της οποίας είναι γνωστός ανά τον κόσμο για τις θεραπευτικές και τις ευεργετικές ιδιότητες του στον ανθρώπινο οργανισμό. Επίσης ο κ. Χρονάκης διαθέτει 40.000 παραγωγικά φυτά αλόης βέρα και συνεργάζεται με 60 καταστήματα βιολογικών προϊόντων σε όλη την Ελλάδα.
Χαρακτηριστικό της ζήτησης αλόης από τους Έλληνες καταναλωτές είναι ότι η χώρα μας εισάγει κατά μέσο όρο 5 τόνους χυμού την ημέρα από τη Γερμανία, ενώ το πολλαπλασιαστικό υλικό προέρχεται κυρίως από την Ολλανδία, όπως λέει ο Ηλίας Χρονάκης.
Το φυτό της αλόης ευδοκιμεί στις νότιες, ζεστές περιοχές, το καλλιεργητικό κόστος είναι χαμηλό και υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από υποψήφιους καλλιεργητές στους οποίους ο Ηλίας Χρονάκης κάνει τακτικά σεμινάρια.

Από την αεροπορία στη Louis Aloe
Η ζωή του Ηλία Χρονάκη είναι γεμάτη ανατροπές. Όταν ήταν 32 ετών παραιτήθηκε από την Πολεμική Αεροπορία όπου εργαζόταν ως μηχανικός και ξενιτεύτηκε στο Βανκούβερ του Καναδά όπου διατηρούσε επί χρόνια συνεργείο αυτοκινήτων. Η πρώτη επαφή του κ. Χρονάκη με την αλόη ήταν όταν του τη συνέστησαν για την επούλωση μικροτραυματισμών στα χέρια κατά τη διάρκεια της εργασίας του στο συνεργείο. Τη χρησιμοποιούσε τακτικά και ήταν αποτελεσματική. Φύτεψε αλόη στον κήπο του και αποφάσισε να ασχοληθεί με αυτή.
Όταν επέστρεψε στην Κρήτη άρχισε να ασχολείται με τις ελιές του στον Τσούτσουρα, καλλιεργώντας παράλληλα και κάποια φυτά αλόης. Γρήγορα διαπίστωσε ότι η ελαιοκαλλιέργεια ήταν πια ασύμφορη. Και μια μέρα, σημαντική για τη ζωή του Ηλία Χρονάκη, πήρε τη μεγάλη απόφαση και με ένα φορτωτή «διέλυσε» τα ελαιόδεντρά του. Άφησε μόνο μερικά δέντρα ως σύνορα αλλά και για το λάδι τηςχρονιάς. Σταδιακά άρχισε να καλλιεργεί την άγνωστη τότε στην Κρήτη αλόη βέρα. Πριν 17 χρόνια το φυτό και οι χυμοί του ήταν παντελώς άγνωστα στην Ελλάδα. Σήμερα έχει γίνει μόδα…
«Τότε με φώναζαν ο Χαζοκαναδός…», λέει ο ίδιος γελώντας.
Οι εργάτες του κ. Χρονάκη βρίσκουν ίσκιο στα ελαιόδεντρα για να καλλιεργούν 40.000 παραγωγικά φυτά και 250.000 φυτώρια. Η επιχείρηση του Ηλία Χρονάκη «Louis Aloe» είναι μία από τις πιο γνωστές στο χώρο της.

«Το καλλιεργητικό κόστος δεν είναι υψηλό και η ζήτηση είναι μεγάλη. Το φυτό ευδοκιμεί στις νότιες περιοχές όπως η Κρήτη και η Ρόδος. Έτσι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από υποψήφιους καλλιεργητές. Πριν λίγες μέρες έκανα σεμινάριο σε 70 ενδιαφερόμενους και την προηγούμενη εβδομάδα σε 140», λέει ο 77χρονος σήμερα Ηλίας Χρονάκης. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 6 Απριλίου περιμένει να πάρει την επίσημη πιστοποίηση για τη βιολογική καλλιέργεια της αλόης, ενώ έχει στόχο να πολλαπλασιάσει τις εκτάσεις που καλλιεργεί.

Όπως ο ίδιος λέει οι Έλληνες καταναλωτές πληρώνουν πανάκριβα τον εισαγόμενο από τη Γερμανία χυμό, αν και θα μπορούσαν να πίνουν με ένα κιλό φύλλα αλόης τρία λίτρα χυμό και σε υψηλότερη περιεκτικότητα. Χαρακτηριστικό της ζήτησης του χυμού αλόης από τους καταναλωτές της Κρήτης είναι σύμφωνα με τον ίδιο ότι χρειάζονται κάθε χρόνο 100 τόνους!

Είναι φάρμακο της φύσης
Σημαντικό κομμάτι της έρευνας τους αφιερώνουν στην αλόη ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο. Υπολογίζεται μάλιστα ότι το 25% των φαρμακευτικών σκευασμάτων που κυκλοφορεί στην αγορά περιέχει αλόη.

Το συγκεκριμένο τζελ, που βρίσκεται μέσα στα φύλλα της αλόης, περιέχει πάνω από 75 ενεργά συστατικά. Μας δίνει 7 από τα 8 απαραίτητα αμινοξέα που δεν παράγονται από τον ανθρώπινο οργανισμό. Περιέχει βιταμίνες (αντιοξειδωτικές C, Ε και η Βήτα Καροτίνη, πρόδρομος της βιταμίνης Α, Β12), μέταλλα και ιχνοστοιχεία, αμινοξέα, σακχαρίτες που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα, ένζυμα, στερόλες ως ισχυροί αντιφλεγμονώδεις παράγοντες, σαπωνίνες που δρουν αντιμικροβιακά, λιγνίνη, ανθρακινόνες, acemannan που δίνεται σε περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας και δρα ως ισχυρός αντιφλεγμονώδης παράγοντας, γλυκοζαμίνη που θεωρείται αποτελεσματική στην προστασία των χόνδρων των αρθρώσεων.
Μελέτη του 1997 από το πανεπιστήμιο του Texas δείχνει ότι η αλόη μακραίνει τη ζωή και μικραίνει τη συχνότητα ασθενειών.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που χρησιμοποιούν αλόη αναφέρουν μια γενική αίσθηση ευεξίας. Η αλόη βέρα μειώνει τη χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια μέσα σε λίγες εβδομάδες χρήσης του χυμού. Επίσης μειώνει την πίεση σε περίπτωση υπέρτασης.
Πηγή: http://www.agronews.gr/


Η αναπαραγωγή του φυτού
Ο τρόπος αναπαραγωγής του φυτού της αλόης μπορεί να είναι σεξουαλικός ή ασεξουαλικός. Η σεξουαλική αναπαραγωγή γίνεται με φύτευση των σπόρων που υπάρχουν στα λουλούδια της αλόης, με τρόπο που να αποστραγγίζονται καλά, όπως π.χ. σε αμμώδες έδαφος. Κατόπιν έρχεται η εκβλάστηση σε ένα διάστημα τριών έως τεσσάρων εβδομάδων σε θερμοκρασία 20-25 C. Στην ασεξουαλική αναπαραγωγή χρησιμοποιούνται καταβολάδες (το μέρος του φυτού που κλίνει προς το έδαφος και βγάζει δικές του ρίζες) ή παραβλαστήματα που θα τα πάρετε αν κόψετε τα μεγάλα φύλλα από τα ενήλικα φυτά, είτε πρόκειται για άγρια, είτε για καλλιεργούμενη αλόη, και τα οποία θα δημιουργήσουν νέα φυτά που θα ωριμάσουν μετά από περίπου τρία χρόνια. Με την πρώτη μέθοδο, το αποτέλεσμα είναι πιο γρήγορο και πιο σίγουρο. Ο αριθμός των καταβολάδων κυμαίνεται από 20 έως 30 ανά φυτό το χρόνο.

Μετά από το πέμπτο έτος ζωής του φυτού, συνήθως κρατάμε ένα από τα παραβλαστήματα έτσι ώστε την κατάλληλη στιγμή να αντικαταστήσουμε τον αναπαραγωγικό κύκλο του μητρικού φυτού. Το ενήλικο φυτό μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 12 χρόνια χωρίς ουσιαστική μείωση της παραγωγικότητάς του.

Αν θέλετε να επιτύχετε ομοιογενή καλλιέργεια, θα πρέπει να καταφύγετε σε σπορομερίδες σε φυτώρια ή πεζούλες καλλιέργειας που έχουν προετοιμαστεί για φύτευση.

Τα παραβλαστήματα, πριν φυτευτούν έξω, πρέπει να έχουν ελάχιστο ύψος 20 έως 35 εκ. Πρέπει δε να μεταφέρονται με γυμνή τη ρίζα από το φυτώριο μέχρι τη φυτεία και να μην εισάγονται στο χώμα παρά μόνο μετά από μερικές μέρες ξεκούρασης στη σκιά, έτσι ώστε οι ρίζες να μπορέσουν να επουλωθούν.

PDF Βαςικ;ές Συμβουλές για τον Πρώτο καιρό τής Καλλιέργειας

Η φροντίδα του φυτού
Το φύτεμα της αλόης μπορεί να πραγματοποιηθεί σε εδάφη με καλή αποστράγγιση και σε κλίματα όπου η θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω από τους 0 C. Όπως και σε κάθε καλλιέργεια, απαιτούνται κάποιες φροντίδες που ξεκινούν από τη λίπανση και φτάνουν μέχρι τον καθαρισμό των ζιζανίων που φυτρώνουν γύρω από το φυτό, αν και στην περίπτωση που η θερμοκρασία της περιοχής πέφτει το χειμώνα, η παρουσία αυτών των ζιζανίων γύρω από το φυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα μικροκλίμα που θα το προστατεύει από τις χαμηλές θερμοκρασίες.
Κατά τη διάρκεια του παραγωγικού κύκλου του φυτού το έδαφος πρέπει να λιπαίνεται με βιολογικά λιπάσματα μικρής περιεκτικότητας σε άζωτο, που μπορεί να είναι ξηρή κοπριά ζώων, ή κομπόστ, σε μια ποσότητα δύο ή τριών κιλών ανά φυτό. Το λίπασμα πρέπει να τοποθετείται κάθε μήνα, εκτός από τους χειμερινούς μήνες που είναι μήνες ξεκούρασης, και είναι πολύ σημαντικό να μην έρχεται σε άμεση επαφή με τη ρίζα.
Εξίσου σημαντική με τη λίπανση είναι και η αποφυγή του πολλαπλασιασμού των ζιζανίων, που πρέπει να ξεριζώνονται τακτικά κάθε φορά που φυτρώνουν ανάμεσα στα φύλλα και τη βάση του φυτού, αλλά χωρίς ξύσιμο του εδάφους, γιατί έτσι μπορεί να καταστραφεί το επιφανειακό σύστημα ριζών. Σε πολλές χώρες αυτή η εργασία γίνεται με τα χέρια, χωρίς τη χρήση εργαλείων και χωρίς ζιζανιοκτόνα. Ο καθαρισμός των ζιζανίων αυξάνει τη ζωντάνια του φυτού. Όλες αυτές οι εργασίες γίνονται για να εξασφαλιστεί η καλή κατάσταση του εδάφους, έτσι ώστε η αλόη να μπορεί να απορροφά όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται από το χώμα.
Η αλόη ανθοφορεί μία ή δύο φορές το χρόνο, και τα άνθη πρέπει να κόβονται για έναν απλό λόγο: μέσω της γύρης άλλων ποικιλιών μπορεί να σχηματιστούν υβριδικά φυτά, με αποτέλεσμα το τελικό προϊόν να έχει χαμηλή ποιότητα και να μη διαθέτει τις απαραίτητες θεραπευτικές ιδιότητες.
Άλλη μια σημαντική εργασία που πραγματοποιείται στην καλλιέργεια της αλόης είναι το κορφολόγημα που έχει σκοπό την εξάλειψη της ανθοφορίας, έτσι ώστε το φυτό να μεγαλώνει με περισσότερη ενέργεια.

Το πότισμα του φυτού

Επειδή η αλόη είναι φυτό ανθεκτικό, δεν απαιτεί πολλή φροντίδα, και μπορεί να καλλιεργηθεί εναλλακτικά με σκοπό την εκμετάλλευση εκτάσεων που λόγω της μειωμένης πρόσβασης ή άρδευσης μένουν στο περιθώριο άλλων καλλιεργειών. Σε ορισμένες περιπτώσεις φυτεύεται σε πεζούλες καλλιεργειών όπου δεν φτάνει το αυτόματο πότισμα. Επίσης, καλλιεργείται σε μεγάλες εκτάσεις με ελεγχόμενη άρδευση, μια και η υπερβολική υγρασία μπορεί να βλάψει το φυτό.
Η αλόη, όπως όλα τα παχύφυτα, μπορεί να αντέξει μεγάλες περιόδους ξηρασίας, ωστόσο η υπερβολική ξηρασία έχει τελικά αρνητική επίδραση στην ανάπτυξή της. Σε εποχές με λίγες βροχές, τα φυτά πρέπει να ποτίζονται σε τακτικά χρονικά διαστήματα για να διασφαλίζεται ικανοποιητική παραγωγή φύλλων, να και καλό είναι να αποφεύγεται το πολύ πότισμα, αφού οι ρίζες του φυτού απλώνονται μόνες τους σε πιο βαθιά στρώματα του εδάφους με περισσότερη υγρασία. Εξάλλου, η υπερβολική υγρασία δημιουργεί στα φύλλα του φυτού ένα στρώμα λευκής μούχλας και σαπίζει τις ρίζες του. Ένδειξη αυτής της κατάστασης είναι η ξηρότητα στις άκρες των φύλλων, τα οποία παίρνουν ένα κιτρινωπό χρώμα.
Το καλύτερο είναι να ποτίζεται το φυτό με μικρές ποσότητες νερού, αλλά συχνά. Αν το πότισμα γίνεται με μεγάλες ποσότητες νερού και πιο σπάνια, το φυτό θα αναγκαστεί να ψάξει την υγρασία που χρειάζεται σε βαθύτερα στρώματα του εδάφους, όπως προαναφέρθηκε, και έτσι θα αναπτυχθεί ένα δευτερεύον σύστημα ριζών που θα κάνει το φυτό να αναπτύσσεται με χαμηλότερους ρυθμούς σε εποχές πιθανής υπεραφθονίας.
Μια πολύ διαδεδομένη και απλή μέθοδος για να καταλάβετε πότε χρειάζεται πότισμα το φυτό είναι να βάλετε το δάχτυλό σας στο χώμα μέχρι τέρμα. Αν το χώμα είναι ξηρό μέχρι αυτό το σημείο, τότε πρέπει να ποτίσετε την αλόη.

Επεξεργασία των φύλλων-Το ιδανικό μέγεθος
Στις περισσότερες επαγγελματικές φυτείες αλόης θεωρείται ότι τα φύλλα του φυτού είναι έτοιμα για επεξεργασία όταν ζυγίζουν 700 με 800 γρ., έχουν μήκος περίπου 60 έως 90 εκ. και 10 εκ. πλάτος στη βάση, και όταν το πάχος τους είναι 2,5 έως 3,75 εκ. Αυτό το ιδανικό μέγεθος διασφαλίζει ότι οι θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού θα είναι πράγματι αποτελεσματικές, και επιτυγχάνεται μετά το τρίτο έτος, όταν το φυτό είναι ήδη ώριμο και η σύνθεση στο ζελέ του έχει φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο.
Η περισυλλογή των φύλλων της αλόης είναι πολύ απλή: γίνεται με τα χέρια και το φύλλο κόβεται με πολλή προσοχή από το φυτό έτσι ώστε να μη χυθεί ο χυμός που υπάρχει στο εσωτερικό του, ενώ πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι δεν πρέπει να κόβονται όλα τα φύλλα, αφού είναι αυτά που διατηρούν το νερό και τα θρεπτικά συστατικά όταν οι περιβαλλοντικές συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές για το φυτό. Γι' αυτό το λόγο το υπερβολικό κόψιμο μπορεί να βλάψει την επιβίωση του φυτού.
Μετά τη συγκομιδή, η επεξεργασία της αλόης πρέπει να γίνεται σχεδόν αμέσως, την ίδια την ημέρα της περισυλλογής, ειδικά το καλοκαίρι που η ζέστη μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη διατήρηση των ευεργετικών ιδιοτήτων του φυτού. Μόνο το χειμώνα μπορεί να μεσολαβήσουν μία ή δύο μέρες μέχρι την επεξεργασία, αρκεί τα φύλλα να διατηρούνται σε δροσερό μέρος.
Για να μη μολυνθεί η αλόη, που είναι πλούσια σε θεραπευτικές ουσίες, έχει αναπτυχθεί μια πολύ αποτελεσματική μέθοδος. Πρόκειται για τον τεμαχισμό με το χέρι. Κόβουμε δηλαδή με ένα μαχαίρι, ξεκινώντας περίπου 2,5 εκ. από τη βάση του φύλλου, καθώς επίσης και το πάνω άκρο και τις πλευρές όπου βρίσκονται τα μικρά αγκάθια.
Αργότερα, τα φύλλα πλένονται με βακτηριοκτόνο απορρυπαντικό για την απομάκρυνση των υπολειμμάτων σκόνης, των λιπασμάτων και των άλλων ρυπαντικών ουσιών. Η επόμενη φάση επεξεργασίας είναι η εισαγωγή ενός μαχαιριού στο στρώμα του παχύρρευστου υγρού που είναι κολλημένο στο φύλλο και η αφαίρεσή του από το πάνω μέρος. Έπειτα επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία με τον ίδιο τρόπο για το κάτω μέρος.

Τεμαχισμός σε φέτες
Όταν το φύλλο είναι πια καθαρό, τοποθετείται πάνω σε ένα τραπέζι τεμαχισμού όπου κομματιάζεται σε μικρά κομμάτια. Αυτή η διαδικασία τεμαχισμού είναι η πιο ευαίσθητη από όλες, αφού τα ευεργετικά στοιχεία του φυτού βρίσκονται ακριβώς σε αυτές τις φέτες.
Αυτή η εργασία τεμαχισμού με το χέρι έχει υψηλό κόστος, γι' αυτό και κάποιοι παραγωγοί αλόης, θέλοντας να μειώσουν το κόστος, έχουν σχεδιάσει κάποια μηχανήματα που μιμούνται τον τεμαχισμό με το χέρι, ξύνουν δηλαδή με μηχανικό τρόπο το εσωτερικό του φύλλου για να αφαιρεθεί το στρώμα του παχύρρευστου υγρού. Το πρόβλημα με τη χρήση αυτού του συστήματος είναι ότι το τελικό προϊόν μπορεί να περιέχει σημαντικά μεγαλύτερη ποσότητα καθαρτικής ουσίας από ό,τι το ζελέ που λαμβάνεται με την παραδοσιακή μέθοδο του τεμαχισμού των φύλλων με το χέρι.

Παστερίωση
Μετά τον τεμαχισμό των φύλλων, ο εσωτερικός πολτός που έχει παχύρρευστη μορφή αλέθεται και μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε υγρό. Κατόπιν, για να μη χαλάσει γρήγορα η αλόη, παστεριώνεται το υγρό, προσθέτοντας και κάποια συντηρητικά τροφίμων όπως ασκορβικό οξύ, κιτρικό οξύ, βενζοϊκό νάτριο ή σορβικό κάλιο. Έτσι διασφαλίζεται πλήρως ότι έχουν καταστραφεί όλα τα υπάρχοντα βακτήρια και ταυτόχρονα αποτρέπεται η δημιουργία άλλων βακτηρίων κατά τη μεταφορά ή την επεξεργασία του τζελ.
Το αποτέλεσμα όλης αυτής της διαδικασίας είναι ένα σταθεροποιημένο τζελ που μπορεί να διατεθεί για κατανάλωση, να αποτελέσει συστατικό άλλων παρασκευασμάτων, ή να φιλτραριστεί για να αφαιρεθούν τελείως όλα τα υπολείμματα από τον πολτό, ανάλογα με τον τύπο που προϊόντος που θέλουμε να έχουμε. Ο φιλτραρισμένος χυμός συνήθως χρησιμοποιείται για την παρασκευή τονωτικών ποτών και καλλυντικό προϊόντων.

Ολόκληρο το φύλλο
Υπάρχει και μια δεύτερη μέθοδος επεξεργασίας των φύλλων της αλόης, γνωστή ως "ολόκληρο το φύλλο". Σύμφωνα με αυτήν, η βάση και η άκρη του φύλλου δουλεύονται με τον ίδιο τρόπο όπως και στον παραδοσιακό τεμαχισμό στο χέρι, αλλά σ' αυτήν την περίπτωση το φύλλο κόβεται σε τμήματα και αφήνεται στην άκρη. Ακολουθεί η επεξεργασία αυτό του υλικού με ειδικά χημικά προϊόντα που έχουν σκοπό να σπάσουν την εξαγωνική δομή των κομματιών, απελευθερώνοντας τα στοιχεία που τα συνθέτουν. Κατόπιν χρησιμοποιείται μια σειρά από τα φίλτρα και διαφράγματα, ή περνάει το υλικό από αποχυμωτή για να διαχωριστούν τα σωματίδια από το φλοιό. Ο χυμός περνάει στη συνέχεια μέσα από διάφορες σειρές από φίλτρα άνθρακα που διαχωρίζουν τις καθαρτικές ουσίες. Αυτή η μέθοδος που δημιουργήθηκε τη δεκαετία του '80, συνεπάγεται λιγότερη δουλειά και κόστος, και όταν γίνεται με επαρκή τρόπο μπορεί να δώσει ένα χυμό πλούσιο σε συστατικά και σχεδόν χωρίς καθαρτικά στοιχεία. Ωστόσο, πολλοί ειδικοί θεωρούν ότι κατά τη διαδικασία φιλτραρίσματος είναι πιθανό να καταστραφούν κάποια ενεργά συστατικά του φυτού, με αποτέλεσμα το τζελ να είναι λιγότερο αποτελεσματικό στη θεραπεία του οργανισμού.

Σκόνη
Μια τρίτη μέθοδος για να αποκτήσει κανείς και να σταθεροποιήσει το τζελ, είναι να μετατρέψει τον επεξεργασμένο χυμό της αλόης σε σκόνη, κάτι που παρατείνει τη ζωή σε σχέση με τα υγρά προϊόντα, και επιπλέον μειώνει το κόστος που συνεπάγεται η μεταφορά του νερού. Σήμερα χρησιμοποιούνται τρεις τρόποι: ξηρή σκόνη, λυοφιλιωμένη σκόνη και αφυδατωμένα χάπια. • Ξηρή σκόνη. Ο υγρός χυμός της αλόης εξατμίζεται μέσα σε ένα καλούπι σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Ωστόσο, αυτή η παρατεταμένη έκθεση στη θερμότητα αλλοιώνει μερικά από τα πιο ευεργετικά χαρακτηριστικά των ενεργών συστατικών της αλόης.
• Λυοφιλιωμένη σκόνη. Με αυτή τη μέθοδο επιτυγχάνεται η κονιορτοποίηση της αλόης με τη χρήση ψύχους (γύρω στους -85 C) και κενού (συνήθως 1/3 ατμόσφαιρας), που προκαλούν την εξάτμιση και εξάχνωση μόνο του νερού του χυμού. Έτσι αποφεύγονται οι αλλοιώσεις λόγω θερμότητας. Αυτή η μέθοδος, ωστόσο, χρησιμοποιείται λιγότερο, αφού είναι πιο ακριβή από τη διαδικασία της ξηρής σκόνης.
• Αφυδατωμένα χάπια. Τα κομμάτια μπορεί επίσης να μετατραπούν σε αφυδατωμένα χάπια αν τοποθετηθούν σε μια μηχανή αφυδάτωσης για λαχανικά και σε σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες λίγο χαμηλότερες από τη θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα χάπια που παράγονται αποτελούνται από΄μια λεπτή σκόνη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε για την Παρασκευή συμπληρωμάτων σε στερεή μορφή είτε και με προσθήκη νερού σε εμπορικά σκευάσματα.
Πηγή: http://www.aloeveraplants.gr

Ένας μεγάλος παραγωγός αλόης, αποκαλύπτει τα μυστικά της καλλιέργειάς της

Στο στρέμμα μπορούν να φυτευτούν από 1.200 έως 1.300 φυτά. Τα φυτά φυτεύονται σε σειρές, σε απόσταση 75 cm το ένα από το άλλο, ενώ ίδια είναι και η απόσταση της μίας σειράς από την άλλη.

Η καλύτερη εποχή για το φύτεμα είναι από το Μάρτιο έως και τον Ιούλιο (δεν έχει πολύ ζέστη). Προτείνουμε όταν παραλάβει ο παραγωγός τα φυτά να τα κρατήσει περίπου 1-4 εβδομάδες στη συσκευασία που τα έχει αγοράσει, στο χώρο που θα τα φυτέψει, ώστε να εγκλιματιστούν καλύτερα όταν φυτευτούν. Είναι καλό να ανοίγουμε ένα λάκκο 15-20 πόντους και να βάζουμε με την χούφτα μας λίγη κοπριά (ιδανική είναι αυτή που προέρχεται από πρόβατα και κότες, ανακατεμένη, «σβησμένη» τουλάχιστον 5 ετών).

Το φυτό δεν χρειάζεται πολύ νερό, ανάλογα με το χωράφι από 10 έως 15 ήμερες από 1 έως 1,5 λίτρο το φυτό – αυτά για την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Το φυτό μετά από τον δεύτερο χρόνο βγάζει παραφυάδες, περισσότερες από 10 το καθένα, που μπορείτε μετά από λίγο να αφαιρέσετε και να μεταφυτεύσετε, μεγαλώνοντας την καλλιέργεια σας ή πουλώντας τα στα φυτώρια, έτσι ώστε να έχετε ένα πρόσθετο εισόδημα από τα 2 χρόνια.

Το φυτό όταν φτάσει τα 4 χρόνια βγάζει ένα κίτρινο λουλούδι που είναι το σήμα κατατεθέν της Aloe Vera (barbadensis miller). Είναι τότε η περίοδος που μπορείτε να κόβετε τα φύλλα από το έδαφος προς τα πάνω γιατί τώρα έχει συμπληρώσει τα 200 και πλέον συστατικά που χαρακτηρίζουν το φυτό.

Από κάθε φυτό μπορείτε να κόβετε το λιγότερο 4 φύλλα κάθε φορά και για 3 ή 4 φορές τον χρόνο.

Άρα από ένα στρέμμα μπορούμε να πάρουμε το λιγότερο 13.000 φύλλα.

Το βάρος του φύλλου είναι από 400 g έως και 800 g έτσι στο στρέμμα μπορούμε να έχουμε περίπου 7.000 kg προϊόντος. Το κάθε φύλλο μπορεί να δώσει το 70-80% του βάρους του σε μορφή τζελ.

Βασική χρήση

Με τα φρέσκα φύλλα μπορεί κανείς να εντάξει την Αλόη στην καθημερινή διατροφή του, απολαμβάνοντας τις ευεργετικές της ιδιότητες. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ζελέ του φύλλου της αλόης για να φτιάξετε μόνοι σας πόσιμο χυμό αλόης, που είναι από τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής.

Έχοντας πάντα ένα φύλλο αλόης στο σπίτι, μπορείτε να αντιμετωπίζετε άμεσα μικροατυχήματα, τόσο τα δικά σας όσο και των αγαπημένων σας τετράποδων.

Μπορείτε ακόμα να παρασκευάσετε μόνοι σας κρέμες και να προσφέρετε μια φυσική ασπίδα προστασίας κατά του γήρατος στο πρόσωπο και το σώμα σας.

Εξαγωγή του ζελέ της αλόης από το φύλλο

Αφού πλύνετε πολύ καλά το φύλλο με άφθονο νερό, κόψτε το κομμάτι που θέλετε να χρησιμοποιήσετε.

Με ένα μαχαίρι αφαιρείτε τις ακανθώδες άκρες του φύλλου. Στη συνέχεια ξεπλύνετε πάλι με κρύο νερό.

Αφαιρείτε τον εξωτερικό φλοιό του φύλλου και από τις δύο πλευρές τοποθετώντας το μαχαίρι σας με το πίσω μέρος του στην εσωτερική πλευρά του φύλλου και 1-2 χιλιοστά από τον εξωτερικό φλοιό, τραβώντας το στην αντίθετη κατεύθυνση.

(Εναλλακτικά μπορείτε να αφαιρέσετε το ζελέ από το φύλλο χρησιμοποιώντας ένα κουτάλι)

Βάλτε το ζελέ αλόης σε ένα μπλέντερ και αφού ομογενοποιηθεί καλά, βάλτε το σε ένα μπουκάλι και τοποθετήστε το στο ψυγείο.

Καθημερινά μπορείτε να προσθέτετε την συνιστώμενη δόση (50 ml) σε ένα ποτήρι νερό ή χυμό. Επίσης μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για επάλειψη του δέρματος. Το εξωτερικό (φλοιό) του φύλλου δεν πρέπει να το καταναλώνετε από το στόμα αλλά μπορείτε να το χρησιμοποιείτε για τις επαλείψεις στο δέρμα.

Πηγή: 

http://www.pemptousia.gr/
http://www.ftiaxno.gr/

Οδηγίες του Υπουγρείου Γεωργικής Ανάπτυξης για την Αλόη

Στρεμματική Απόδοση και Κόστος Καλλιέργειας Αλόη Βέρα

ΠΡΟΣΟΧΗ Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΦΟΡΑ ΤΙΜΕΣ 12/09/14 και είναι παράδειγμα υπολογισμού στρεμματικής απόδοσης

Φυτεύουμε έως 1.000 φυτά αλόη βέρα ανά στρέμμα.

Από το κάθε φυτό παίρνουμε 6 με 12 φύλλα ετησίως.

Το κάθε φύλλο ζυγίζει από 400 γραμμάρια έως 1,3 κιλά.

Μία προσεγμένη φυτεία ενός στρέμματος αλόη βέρα αποδίδει έως 5 τόνους φύλλα.

Η σημερινή τιμή για αγορά φύλλων αλόης απο εμπόρους κυμαίνεται από 1,0€ έως 2,5€

Ένα στρέμμα αλόη βέρα αποδίδει από 3.000€ έως 6.000€.

ΠΗΓΗ ΑΝΑΛΥΣΗΣ http://www.aloeveraplants.gr

Στρεμματική Απόδοση - Οικονομική Ανάλυση Αλόη Βέρα

Στον πίνακα και στα γραφήματα που ακολουθούν πραγματοποιείται μία οικονομική ανάλυση καλλιέργειας ενός στρέμματος Αλόη Βέρα Barbadensis Miller. Οι τιμές που χρησιμοποιούμε στην ανάλυση μας για την πώληση της παραγωγής, είναι χαμηλότερες από αυτές που επικραττούν σήμερα στην αγορά.
Τα δεδομένα που έχουν χρησιμοποιηθεί, είναι ρεαλιστικά και συντηρητικά.

Επεξήγηση Πίνακα:
Διάφορα έξοδα: Αγορά φυτών, λίπανση, πότισμα | Εργασία: Βοτάνισμα-ξεχόρτισμα, συγκομιδή φύλλων, μεταφύτευση παραφυάδων.
Η παραγωγή φύλλων υπολογίζεται σε κιλά και η παραγωγή παραφυάδων σε αριθμό. Το μεγαλύτερο αρχικό έξοδο είναι η προμήθεια των φυτών.

Επεξήγηση Γραφήματος:
Στον κάθετο άξονα παρουσιάζεται η απόδοση σε € ενώ στον οριζόντιο κάτω άξονα τα έτη της καλλιέργειας. Παρουσιάζεται η καθαρή οικονομική απόδοση δηλαδή (έσοδα - έξοδα). Η μπλέ γραμμή μας δείχνει την καθαρή απόδοση σε € από την διάθεση των φύλλων. Η πράσινη γραμμή μας δείχνει την καθαρή απόδοση της καλλιέργειας από την διάθεση των φύλλων και των νέων φυτών. Με τα νέα φυτά μπορούμε να επεκταθούμε σε νέα στρέμματα καλλιέργειας ή να τα διαθέσουμε σε άλλους ενδιαφερόμενους παραγωγούς. Στην πραγματικότητα το κέρδος που αποκομίζουμε αποτυπώνεται στην μπλέ γραμμή. Όμως τα νέα φυτά είναι πραγματικό κέρδος αφού τα μεταφυτεύουμε και επεκτείνουμε με θεαματικό ρυθμό την φυτεία μας και τα μελλοντικά μας έσοδα.

Επεξήγηση Γραφήματος:Στον κάθετο άξονα παρουσιάζεται η απόδοση σε κιλά φύλλων ανά στρέμμα. Στον κάτω οριζόντιο άξονα παρουσιάζονται τα έτη καλλιέργειας. Με την πάροδο των ετών παρατηρούμε ότι τα φύλλα βαραίνουν και η παραγωγή αυξάνεται. Το ένα φύλλο μπορεί να φθάσει σε βάρος 1 κιλό!

Επεξήγηση Γραφήματος:
Στον κάθετο άξονα παρουσιάζεται ο αριθμός παραφυάδων / νέων φυτών που παράγει ένα στρέμμα. Στον κάτω οριζόντιο άξονα παρουσιάζονται τα έτη καλλιέργειας. Με την πάροδο των ετών παρατηρούμε ότι καθώς τα μητρικά φυτά μεγαλώνουν παράγουν περισσότερες παραφυάδες. Πολύ εύκολα μπορεί ένα μητρικό φυτό να παράξει 12 παραφυάδες το έτος.

Επεξήγηση Γραφήματος:

Στον κάθετο άξονα παρουσιάζονται τα συνολικά έξοδα της καλλιέργειας ενός στρέμματος Αλοη Βερα. Στον οριζόντιο κάτων άξονα παρουσιάζονται τα έτη της καλλιέργειας. Παρατηρούμε ότι η αρχική επένδυση αγοράς των φυτών είναι και το μεγαλύτερο έξοδα της καλλιέργειας ενώ μετριάζεται σημαντικά στα επόμενα έτη. Το έξοδο για πότισμα και λίπανση είναι πολύ μικρό σε ετήσια βάση, ενώ η προσωπική εργαία είναι το μεγαλύτερο έξοδο. Η προσωπική εργασια για τους περισσότερους παραγωγούς δεν αποτελεί πραγματικό έξοδο αλλά προσωπικό χρόνο.
Ένα ακόμα έξοδο το οποίο δεν έχει υπολογιστεί είναι το ετήσιο κόστος για βιολογική πιστοποίηση που ανέρχεται περίπου σε 200€/έτος.

Επεξήγηση Γραφήματος:

Στον κάθετο άξονα παρουσιάζεται το κόστος της εργασίας με υπολογισμό 30€ ανά μεροκάματο. Στον κάτω οριζόντιο άξονα παρουσιάζονται τα έτη καλλιέργειας. Όσο ωριμάζει η φυτεία τόσο περισσότερη εργασία απαιτείται. Όμως αυτό το κόστος μπορεί να αποφευχθεί ολοσχερώς αν ο παραγωγός πραγματοποιεί τις εργασίες μόνος του. Παρόλα αυτά καλό είναι να αποτυπώνεται και ο χρόνος που θα διαθέσει ο ίδιος ο παραγωγός ως έξοδο αφού ο χρόνος είναι χρήμα. Σε μία οικονομική ανάλυση, αποτυπώνεται και η προσωπική εργασία ως έξοδο.

VIDEO

Αναπαραγωγή, μεταφύτευση και περιποίηση της Αλοης

Η Αλόη στο σπίτι μας Update !!!
Tην Αλόη, την έχω απο 10 χρόνια στο μπαλκόνι μου. Εχει θεριέψει και τα φυλλα της είναι αυτό που λέμε πραγματικό βάλσαμο, για κάθε χρήση.Είναι εντυπωσιακό το πόσο βοηθά στο κάψιμο απο τον ήλιο, που είναι πολύ συνηθισμένο τούτον τον καιρό. Κόβω ένα φύλο και με ένα κοφτερό μαχαίρι καθαρίζωτα πλαϊνά αγκάθια και το σκληρό πράσινο εξωτερικό της αφήνοντας καθαρό το τζέλ. Στη συνέχεια αμέσως το επαλείφω στην πάσχουσα περιοχή. Σε μερικά λεπτά έχει πάρει την φλόγωση καιχαρίζει μια δροσιά που διαρκεί. Χρειάζονται μερικές επαναλήψεις για να έχουμε πλήρη θεραπεία.

Το ίδιο μπορεί να κάνουμε κι αν έχουμε ένα άσχημο κόψιμο..Προσωπικά θεωρώ το χειρότερο κόψιμο ( με τον χειρότερο πόνο) αυτό που γίνεται απο μια κόλα χαρτί στο ενδιάμεσο των δακτύλων..Σας βεβαιώ οτι αν κόψετε αμέσως ένα φύλλο αλόης και ακουμπίσετε το ζελέ στην πονεμένη περιοχή, θα σταματήσει πόνο και αίμα αμέσως..Είναι κάτι σαν θαύμα.Δεν μπορείτε να το πιστέψετε...

Ας δούμε με κάποιες λεπτομέρειες αυτό το περίεργο παχύφυτο που , κατά την παράδοση , είχε πάντα μαζί του ο Μέγας Αλέξανδρος..Την αποκαλούν «φυτό της αθανασίας» και τη θεωρούν ελιξίριο μακροζωίας. Η ονομασία της, προέρχεται από την αραβική λέξη alloeh, που σημαίνει «πικρή και γυαλιστερή ουσία». Είναι από τα φυτά που χρησιμοποιήθηκαν και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς, όχι μόνο από διαφορετικούς πολιτισμούς, αλλά και σε διαφορετικές εποχές.

Η χρήση της αλόης ξεκινά περίπου το 2200 π.X. με τα οφέλη της να είναι γνωστά στην Περσία, στην Αίγυπτο, στην αρχαία Ελλάδα, στη Ρώμη, στην Ινδία και στην Αφρική.Η αλόη μπορεί να μοιάζει αρκετά με κάκτο, αλλά ανήκει στην οικογένεια των... κρίνων και συγγενεύει με το.. κρεμμύδι,το σκόρδο και το σπαράγγι.Η αλόη μπορεί να μοιάζει αρκετά με κάκτο, αλλά ανήκει στην οικογένεια των... κρίνων και συγγενεύει με το.. κρεμμύδι, το σκόρδο και το σπαράγγι.

Το ζελέ της Aloe Vera περιέχει πάνω από 75 γνωστά συστατικά, η συνέργεια των οποίων οδηγεί στην ενίσχυση της δράσης τους.
Μαγνήσιο,Μαγγάνιο,Ψευδάργυρο,Ασβέστιο,Σίδηρο Και Σελήνιο, Αλλά ΚαιΑμινοξέα, Που Είναι Οι «Οικοδομικοί Λίθοι» Των Πρωτεϊνών. Επίσης, Είναι Πλούσια Σακχαρίτες, Ένζυμα που βοηθούν στη διάσπαση της τροφής,Στερόλες..Ανθρακινόνες (Παυσίπονες Ουσίες) Και..Σαλικυλικό οξύ...δηλαδή ασπιρίνη

Σύμφωνα με μύθους, υπήρξε το μυστικό ομορφιάς της Κλεοπάτρας και της Νεφερτίτης, ενώ ο Νικόδημος τη χρησιμοποίησε για την περιποίηση του Λειψάνου Του Χριστού.Στο δυτικό κόσμο και στην Αμερική, η διάδοσή της οφείλεται κατά μέγα μέρος στους ισπανούς Ιησουΐτες που τη φύτευαν στις αποικίες.Ωστόσο, μόλις το 1930 άρχισαν να μελετώνται επιστημονικά, κυρίως από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, οι ιδιότητες του φυτού και η δυνατότητα χρήσης του στη δυτική ιατρική.Σήμερα, διεξάγονται όλο και περισσότερες έρευνες για τη θεραπευτική της δράση και σε πολλές περιπτώσεις τα αποτελέσματα είναι θεαματικά.

Είναι φυτό ποώδες, με χοντρά, χυμώδη φύλλα και από το κέντρο της βγαίνουν λουλούδια συνήθως κιτρινοκόκκινα.Φυτρώνει στην Κούβα, στο Μεξικό, στη Βραζιλία, στην Αφρική και στα Κανάρια νησιά.Είναι ιδιαίτερα ανθεκτική και αποτελείται κατά 96% από νερό.Αν και υπάρχουν περισσότερα από 300 είδη αλόης

Η AloeVera Barbadensis Miller,είναι αυτή που μας δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα. Η Aloe Vera είναι πηγή βιταμινών, με κυριότερες τις Β, C, Ε και β-καροτίνη (πρόδρομο της βιταμίνης Α).Περιέχει μέταλλα και ιχνοστοιχεία, κυρίως Χάρη στα συστατικά της και τη συνέργειά τους,η αλόη διεισδύει βαθιά στο δέρμα, το καθαρίζει και αποτελεί φυσικό αναισθητικό.Ενισχύει την ανάπτυξη νέων κυττάρων,βελτιώνει τη λειτουργία των ιστών και επουλώνει τα τραύματα.Έχει αντιβιοτική, αντιμυκητιακή και αντιφλεγμονώδη δράση,Τονώνει Το Ανοσοποιητικό, Ηρεμεί Το Νευρικό Σύστημα,Καθαρίζει Τα Έντερα Και Αποτοξινώνει Τον Οργανισμό.

• Εγκαύματα,
• Κάλους,
• Ουλές,
• Έρπη.

Η αλόη απορροφάται γρηγορότερα από το νερό και έτσι το δέρμα επουλώνεται γρήγορα.Επιπλέον, κρατά το δέρμα απαλό και χρησιμοποιείται για την περιποίηση του σώματος και των μαλλιών, καθώς

• Ενυδατώνει,
• Αυξάνει Την Παραγωγή Κολλαγόνου Και
• Ενισχύει Τη Φυσική Τους Άμυνα.
• Θεωρείται αποτελεσματική θεραπεία 

για την αντιμετώπιση της ακμής, επιβραδύνει τη γήρανση του δέρματος και καταπολεμά

• Τη Φαγούρα,
• Τις Δερματικές Αλλεργίες,
• Τα Τσιμπήματα Των Εντόμων,
• Τα Εκζέματα Και Τις Μυκητιάσεις, Ενώ
• Μπορεί Να Περιορίσει Ακόμα Και Την Ψωρίαση.

Όμως, η δράση της δεν είναι μόνο εξωτερική, αλλά και εσωτερική. Φαίνεται Να Μειώνει Τον Κίνδυνο Καρδιαγγειακών Παθήσεων,Να Περιορίζει Τους Μυϊκούς Και Σκελετικούς Πόνους,Τους Κολικούς Και Τις Κρίσεις Άσθματος.Επίσης, Τονώνει Την Πεπτική Λειτουργία Και Καταπολεμά Διαταραχές, Όπως Η Δυσκοιλιότητα Και Η Δυσπεψία,Ενώ Ενισχύει Και Το Ανοσοποιητικό. Καλό είναι, επίσης, τα προϊόντα που επιλέγετε

να έχουν τη σφραγίδα έγκρισης του Διεθνούς Επιστημονικού Συμβουλίου της Αλόης (I.A.S.C.) και φυσικά μην ξεχνάτε να ελέγχετε τις ετικέτες τους, για να βλέπετε αν η αλόη βρίσκεται ανάμεσα στα πρώτα συστατικά.

Λόγω της καθαρτικής της δράσης, μπορεί ακόμα Να Ρίξει Τα Επίπεδα Του Καλίου Στο Αίμα Και Να Προκαλέσει Αρρυθμίες.

Και γιατί όχι... Καλό είναι να γνωρίζετε την ηλικία του φυτού που θα αγοράσετε, επειδή στον 3-4 χρόνο η θεραπευτική του δράση είναι η μέγιστη.Η αλόη μεγαλώνει αργά και χρειάζεται φως, αέρα και λίγο νερό.Όταν τη φυτεύετε, βάλτε στον πάτο της γλάστρας βότσαλα, που διευκολύνουν το στράγγισμα, ώστε να μη σαπίζουν οι ρίζες.Μην την ποτίζετε υπερβολικά, αλλά μόνο όταν το χώμα της έχει στεγνώσει.

Αν, αντίθετα, τα φύλλα της είναι λεπτά και σπάζουν στη μέση, σημαίνει ότι δεν την ποτίζετε αρκετά.Επειδή η αλόη είναι ευαίσθητη στο χλώριο,μπορεί να εμφανίσει καφέ στίγματα· γι' αυτό,όποτε μπορείτε, ποτίζετέ τη με λίγο αποχλωριωμένο νερό.Τέλος, όταν οι νέοι βλαστοί της ψηλώσουν μερικά εκατοστά, κόψτε τους και φυτέψτε τους αλλού,για να μην αφαιρούν συστατικά από το ώριμο φυτό.Αν έχετε αλόη στη γλάστρα,Κόψτε Ένα Φύλλο Από Τη Γλάστρα, Πλύντε Το, Ανοίξτε Το Στη Μέση Και Βάλτε Το Πάνω Στο Ελαφρύ Έγκαυμα.Έτσι, θα βοηθήσετε όχι μόνο τα μαλλιά σας, αλλά και το δέρμα του κεφαλιού.

Για Καλλυντική Χρήση, Μη Ζητάτε Από Τα Φαρμακεία Απλώς «Αλόη», Αλλά Συγκεκριμένα Λευκό Χυμό Αλόης, Που Δεν Βάφει Την Επιδερμίδα.

Πηγή
http://el.wikipedia.org/
http://kosmaser.pblogs.gr/tags/aloe-vera-kosmaser-gr.html
http://www.agronews.gr/
http://www.wikipedia.org
http://www.aloeveraplants.gr
http://www.pemptousia.gr/
http://www.ftiaxno.gr/
http://media.wix.com/ugd/344dcc_7571ea0ec3874a8584bfcff646cca2d1.pdf

Παραπομπές ( wikipedia.org )

1. Ernst E (November 2000). «Adverse effects of herbal drugs in dermatology». The British journal of dermatology 143 (5): 923–9.doi:10.1046/j.1365-2133.2000.03822.x. PMID 11069498. 
2. Marshall JM (2000) Aloe vera gel: what is the evidence? Pharm J 244:360–362. 
3. Boudreau MD, Beland FA (April 2006). «An evaluation of the biological and toxicological properties of Aloe barbadensis (miller), Aloe vera». Journal of environmental science and health. Part C, Environmental carcinogenesis & ecotoxicology reviews 24 (1): 103–54.doi:10.1080/10590500600614303. PMID 16690538. 
4. Vogler BK, Ernst E (October 1999). «Aloe vera: a systematic review of its clinical effectiveness». The British journal of general practice : the journal of the Royal College of General Practitioners 49 (447): 823–8. PMID 10885091. PMC 1313538. 
5. Eshun K, He Q (2004). «Aloe vera: a valuable ingredient for the food, pharmaceutical and cosmetic industries--a review». Critical reviews in food science and nutrition 44 (2): 91–6. doi:10.1080/10408690490424694. PMID 15116756. 
6. Yates A. (2002) Yates Garden Guide. Harper Collins Australia 
7. Random House Australia Botanica's Pocket Gardening Encyclopedia for Australian Gardeners Random House Publishers, Australia 
8. «Aloe vera, African flowering plants database». Conservatoire et Jardin botaniques de la Ville de Genève. Ανακτήθηκε στις 2008-06-20. 
9. «Taxon: Aloe vera (L.) Burm. f.». Germplasm Resources Information Network, United States Department of Agriculture.. Ανακτήθηκε στις 2008-07-16. 
10. ↑ Άλμα πάνω, στο:10,0 10,1 Ombrello, T. «Aloe vera». Ανακτήθηκε στις 2008-06-21. 
11. Liao Z, Chen M, Tan F, Sun1 X and Tang K (2004) Microprogagation of endangered Chinese aloe Plant Cell, Tissue and Organ Culture76(1):83–86. 
12. T. T. Jamir, H. K. Sharma and A. K. Dolui (1999) Folklore medicinal plants of Nagaland, India. Fitoterapia 70(1):395–401. 
13. Barcroft and Myskja (2003) Aloe Vera: Nature's Silent Healer. BAAM, USA. ISBN 0-9545071-0-X
14. Wang H, Li F, Wang T, et al. (September 2004). «[Determination of aloin content in callus of Aloe vera var. chinensis]» (στα Chinese).Zhong yao cai = Zhongyaocai = Journal of Chinese medicinal materials 27 (9): 627–8. PMID 15704580. 
15. Gao W, Xiao P (November 1997). «[Peroxidase and soluble protein in the leaves of Aloe vera L. var. chinensis (Haw.)Berger]» (στα Chinese). Zhongguo Zhong yao za zhi = Zhongguo zhongyao zazhi = China journal of Chinese materia medica 22 (11): 653–4, 702. PMID11243179. 
16. Akinyele BO, Odiyi AC (2007) Comparative study of the vegetative morphology and the existing taxonomic status of Aloe vera L. Journal of Plant Sciences 2(5):558–563. 
17. Lyons G. «The Definitive Aloe vera, vera?». Huntington Botanic Gardens. Ανακτήθηκε στις 2008-07-11. 
18. Linnaeus, C. (1753). Species plantarum, exhibentes plantas rite cognitas, ad genera relatas, cum differentiis specificis, nominibus trivialibus, synonymis selectis, locis natalibus, secundum systema sexuale digestas. Vol. 2 pp. [i], 561–1200, [1–30, index], [i, err.]. Holmiae [Stockholm]: Impensis Laurentii Salvii. 
19. Newton, L. E. (1979). In defense of the name Aloe vera. The Cactus and Succulent Journal of Great Britain 41: 29–30. 
20. Darokar MP, Rai R, Gupta AK, Shasany AK, Rajkumar S, Sunderasan V and Khanuja SPS (2003). Molecular assessment of germplasm diversity in Aloe spp. using RAPD and AFLP analysis. J Med. Arom. Plant Sci.25(2): 354–361. 
21. 21,0 21,1 Treutlein, J., Smith, G. F. S., van Wyk, B. E. & Wink, W. (2003). Phylogenetic relationships in Asphodelaceae (Alooideae) inferred from chloroplast DNA sequences (rbcl, matK) and from genomic finger-printing (ISSR). Taxon 52:193. 
22. Jones WD, Sacamano C. (2000) Landscape Plants for Dry Regions: More Than 600 Species from Around the World. California Bill's Automotive Publishers. USA. 
23. http://aloe-medical-group.com/geschichte.html?&L=2
24. Heggers JP, Elzaim H, Garfield R, et al. (1997). «Effect of the combination of Aloe vera, nitroglycerin, and L-NAME on wound healing in the rat excisional model». Journal of alternative and complementary medicine 3 (2): 149–53. doi:10.1089/acm.1997.3.149. PMID9395704. 
25. Davis RH, Leitner MG, Russo JM, Byrne ME (November 1989). «Wound healing. Oral and topical activity of Aloe vera». Journal of the American Podiatric Medical Association 79 (11): 559–62. PMID 2607423.