Παχυσαρκία και Περιττά κιλά – Αντιμετώπιση μέχρι σήμερα
Οι γνωστές και συνηθισμένες οδηγίες αδυνατίσματος, οι ειδικές δίαιτες, οι μαγικές φόρμουλες, όπως και τα διάφορα σκευάσματα, εκτός του ότι έχουν αποτύχει στατιστικά διεθνώς, επιπλέον είναι παρωχημένα επιστημονικά και τις περισσότερες φορές επικίνδυνα για την υγεία. Ενοχοποιούνται επιπλέον, ότι πυροδοτούν περαιτέρω την επιδημία της Παχυσαρκίας και καταστάσεις όπως ο Προ-διαβήτης για τους πάσχοντες.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι μετά την Παχυσαρκία και τα Περιττά κιλά, όπως ήδη έχουμε πει, ακολουθούν καρδιακά, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και μείωση του προσδόκιμου ζωής, αύξηση των ποσοστών καρκίνου και άλλων χρόνιων εκφυλιστικών ασθενειών.
Αυτό που συμβαίνει, είναι ότι αντί να αντιμετωπίζεται αιτιολογικά η Παχυσαρκία και τα Περιττά κιλά και όσα άλλα νοσήματα ακολουθούν, δίνονται οδηγίες διατροφής που προκαλούν ορμονικό χάος, πρόωρη φθορά και Γήρανση.
Επιτείνουν το πρόβλημα, στερούνται επιστημονικής τεκμηρίωσης και αναπαράγονται από ειδικούς ανά τον πλανήτη, χωρίς να υπάρχουν αποτελέσματα.
Απεναντίας καταφέρνουν να επηρεάζουν λανθασμένα τον οργανισμό και τις ορμόνες, προκαλούν μείωση της μυϊκής μάζας, καταστροφή των οστών, επιφέρουν εξάντληση, μυϊκή αδυναμία, κατάθλιψη και ανακυκλώνουν τη νόσο με νόσο.
Όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί (και ο άνθρωπος), παίρνουν την ενέργεια που χρειάζονται από το περιβάλλον δια μέσου των τροφών και τη μετατρέπουν σε ενέργεια κατάλληλη για να χρησιμοποιηθεί από αυτούς. Η ενέργεια (θερμίδες) των τροφών προέρχεται αποκλειστικά από την περιεκτικότητά τους σε πρωτεΐνες, λίπη και υδατάνθρακες. Το νερό, που περιέχουν όλα τα τρόφιμα, καθώς και οι βιταμίνες και τα μεταλλικά άλατα, δε δίνουν καθόλου ενέργεια.Αυτός ακριβώς είναι ο μεταβολισμός, η μετατροπή δηλαδή της χημικής ενέργειας των τροφών, σε χημική ενέργεια του ανθρωπίνου σώματος και σε θερμότητα.
H "ανθρώπινη" πλέον αυτή χημική ενέργεια χρησιμοποιείται για:
Μηχανικό έργο. Για την πραγματοποίηση δηλαδή των συσπάσεων των γραμμωτών και λείων μυϊκών ινών
Tη συντήρηση και την ανάπλαση των ιστών
Tη σωματική αύξηση
H θερμότητα που παράγεται χρησιμοποιείται για να διατηρείται σταθερή η θερμοκρασία του σώματος στους 370C περίπου βαθμούς. Η περίσσεια της θερμότητος αποβάλλεται στο περιβάλλον, χωρίς να έχει πια τη δυνατότητα παραγωγής έργου και χωρίς να μπορεί να μετατραπεί σε άλλης μορφής ενέργεια.
Αν και όταν η ενέργεια των τροφών που καταναλώνει ο άνθρωπος είναι μεγαλύτερη από την ενέργεια που χρειάζεται για την κάλυψη των καθημερινών του αναγκών, τότε το περίσσευμα μετατρέπεται σε λίπος και αποθηκεύεται στο σώμα μας για να χρησιμοποιηθεί σε περιόδους έλλειψης τροφής.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να δοθεί και το πρώτο μήνυμα: Δεν είναι με τίποτα δυνατόν να αυξηθούν οι ενεργειακές αποθήκες του οργανισμού, δηλαδή το λίπος του σώματος, αν η προσφερομένη ενέργεια των τροφών δεν είναι μεγαλύτερη από τις ημερήσιες ανάγκες μας. Και με πιο απλά λόγια: δεν είναι δυνατόν να παχύνουμε αν δε φάμε περισσότερο από αυτό που χρειαζόμαστε.
O μεταβολισμός και η θερμογένεση στον άνθρωπο, δε γίνονται σε ένα οργανικό σύστημα (όπως π.χ. γίνεται η πέψη στο γαστρεντερικό σύστημα), αλλά σε όλα τα κύτταρα του σώματος. Όλα λοιπόν τα κύτταρα έχουν τη δική τους μεταβολική δραστηριότητα, αλλά η ενεργειακή κατανάλωση διαφέρει από κύτταρο σε κύτταρο. Τα μυϊκά κύτταρα έχουν τη μεγαλύτερη ενεργειακή κατανάλωση, γι' αυτό και οι άνθρωποι που έχουν πολλές σωματικές δραστηριότητες παχαίνουν πιο δύσκολα και αδυνατίζουν πιο εύκολα.
Οι συνολικές ενεργειακές ανάγκες του ανθρώπου χωρίζονται στα εξής επιμέρους συστατικά.
Στην ενεργειακή κατανάλωση ηρεμίας (βασικός μεταβολισμός). H ενεργειακή κατανάλωση ηρεμίας αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος των ημερησίων αναγκών του οργανισμού (περίπου το 60-80% του συνόλου). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα και μικρές ακόμη μεταβολές από το φυσιολογικό, να οδηγούν σε σημαντικές μεταβολές των συνολικών ημερησίων ενεργειακών μας αναγκών και επομένως και του σωματικού μας βάρους.
Στη σιτιογενή θερμογένεση. Είναι η επιπλέον θερμότητα που παράγεται από τον οργανισμό μετά από λήψη οποιασδήποτε ποσότητας τροφής. Οφείλεται στην αύξηση της δραστηριότητος του συμπαθητικού νευρικού συστήματος και στη θερμότητα που παράγεται κατά την πέψη των τροφών. Εξαρτάται από το είδος και την ποσότητα της τροφής. Μεγάλη αύξηση της σιτιογενούς θερμογένεσης έχουμε μετά λήψη πρωτεϊνών, αλκοόλ και υδατανθράκων, ενώ ελαχίστη μετά πρόσληψη λίπους. H σιτιογενής θερμογένεση διαρκεί μέχρι 4-6 ώρες από τη λήψη του τελευταίου γεύματος.
Στην ενεργειακή κατανάλωση της σωματικής δραστηριότητας, η οποία χωρίζεται στο "ενεργειακό κόστος των αυτοματικών κινήσεων" και στο "ενεργειακό κόστος των σωματικών δραστηριοτήτων", συμπεριλαμβανομένης και της άσκησης.
Θα πρέπει να τονισθεί ότι η σιτιογενής θερμογένεση, αλλά και το ενεργειακό κόστος της σωματικής δραστηριότητος αποτελούν εκατοστιαίες μεταβολές της ενεργειακής κατανάλωσης ηρεμίας. Αυτό σημαίνει ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο βασικός μεταβολισμός, τόσο περισσότερες είναι και οι θερμίδες που καίμε κατά την άσκηση.
Oι κυριότεροι παράγοντες που επηρεάζουν την ενεργειακή κατανάλωση ηρεμίας είναι: το σωματικό βάρος και ειδικά η ποσότητα και η ποιότητα μυϊκού ιστού, η ηλικία και το φύλο.
Αυτό σημαίνει ότι όσο βαρύτερο είναι ένα άτομο, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι ενεργειακές του ανάγκες. Οι παχύσαρκοι λοιπόν έχουν ΠANTA υψηλότερο μεταβολισμό από ομοειδή αλλά φυσιολογικού βάρους άτομα και έτσι τρώνε οπωσδήποτε περισσότερο, ακόμα και μόνο για να διατηρήσουν το βάρος τους σταθερό.
H κληρονομικότητα παίζει μικρό γενικά ρόλο στο βασικό μεταβολισμό (7%), ενώ η θυρεοειδική λειτουργία και κυρίως η δραστηριότητα του συμπαθητικού νευρικού συστήματος, επηρεάζουν σημαντικά τα επίπεδά του. Τελικά, ο ισχυρότερος θερμογενετικός παράγοντας στο ανθρώπινο σώμα είναι το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, οι ουσίες δηλαδή που παράγονται κατά το στρες. Το στρες επομένως ευνοεί την απώλεια βάρους, αν βέβαια δε συνοδεύεται από πολυφαγία.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τις φυσιολογικές και παθολογικές καταστάσεις που συνοδεύονται από αλλαγές του μεταβολισμού, ώστε να προσαρμόζεται ανάλογα και η πρόσληψη τροφής, ώστε να διατηρείται η ομοιοστασία στους υγιείς και να αποφεύγεται η περαιτέρω επιδείνωση της υγείας στους πάσχοντες.
Αύξηση του μεταβολισμού και επομένως αύξηση των ενεργειακών μας αναγκών, παρατηρείται σε φυσιολογικές καταστάσεις, όπως: Εφηβεία, Κύηση, θηλασμός, συστηματική άσκηση, χειρωνακτική εργασία, πολύωρη έκθεση σε ψύχος. Σε παθολογικές καταστάσεις, όπως: Βαρειές λοιμώξεις, εκτεταμένα εγκαύματα, χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια, υπερθυρεοειδισμό, κακοήθη νοσήματα (καρκίνος), αθέτωση, αρρύθμιστο σακχαρώδη διαβήτη, οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου χωρίς επιπλοκές. Σε χρήση φαρμάκων, όπως: συμπαθομιμητικά, μεγάλες δόσεις θυρεοειδικών ορμονών, χρόνια χρήση κορτικοειδών, ασπιρίνης κ.α. Tέλος, αύξηση του μεταβολισμού προκαλεί και: το κάπνισμα, η μεγάλη χρήση καφέ και αλκοόλ.
Μείωση του μεταβολισμού και επομένως μείωση των ενεργειακών μας αναγκών, παρατηρείται σε: Υπερήλικες, γυναίκες, ακινητοποίηση στο κρεβάτι πάνω από 10 μέρες, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, υποθυρεοειδισμό, υπογοναδισμό (μείωση δηλαδή των ορμονών του φύλου όπως γίνεται π.χ. στην εμμηνόπαυση), διάφορες διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος, χρήση φαρμάκων (π.χ. οι β-αναστολείς που χρησιμοποιούνται ευρύτατα για τη θεραπεία της υπέρτασης και διαφόρων καρδιακών προβλημάτων), αναισθησία με πτητικά αέρια, δίαιτες απώλειας βάρους.
Οι δίαιτες απώλειας βάρους και πιο ειδικά οι πρωτεϊνικές δίαιτες (χημικές) συνοδεύονται από μεγάλη μείωση του βασικού μεταβολισμού, όχι μόνο στη φάση της δίαιτας, αλλά και μετά τη διακοπή της. Επομένως, οι 'σπασμωδικές' και 'βιαστικές' λύσεις που πολύ συχνά καταφεύγουν, ειδικά οι νέες γυναίκες, για να λύσουν το πρόβλημά τους, σε απώτερο χρόνο οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε περαιτέρω αύξηση του σωματικού βάρους.
Κλείνοντας τη σύντομη αυτή αναφορά στον ανθρώπινο μεταβολισμό, θα ήθελα να αναφερθώ στο όνειρο κάθε ανθρώπου της κοινωνίας της αφθονίας και της κατανάλωσης που ζούμε σήμερα: Aχ, να μπορούσα να τρώω πολύ και να μην παχαίνω...'
O άνθρωπος είναι μια μηχανή εσωτερικής καύσης. Καλή μηχανή είναι η μηχανή που έχει καλή απόδοση με μικρή κατανάλωση καυσίμου. Αυτό δηλαδή που ευχόμαστε είναι: 'να ήμασταν μηχανές με κακή απόδοση'. O άνθρωπος που τρώει πολύ και δεν παχαίνει είναι μια 'κακή μηχανή'. Αυτό μπορεί να του δίνει σήμερα το πλεονέκτημα να χαίρεται την 'ηδονική δράση των τροφών', χωρίς να αντιμετωπίζει τα 'δεινά της παχυσαρκίας'. Σε περιόδους όμως στέρησης τροφής, αυτός δε θα επιβιώσει, ενώ ο σήμερα παχύσαρκος έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να επιζήσει.
Θα απαντήσετε: "Mα στέρηση τροφής σήμερα;". Δεν είναι καθόλου δύσκολο ακόμα και σήμερα, να υπάρξουν συνθήκες μεγάλης μείωσης των διαθέσιμων τροφίμων. Τι θα συμβεί στα τρόφιμα π.χ. αν γίνει ένα μεγάλης έκτασης πυρηνικό ατύχημα;
Η καλύτερη λοιπόν λύση για διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους αλλά και αισθητικά αποδεκτού, είναι να προσαρμόζουμε την πρόσληψη τροφής στις προσωπικές μας ενεργειακές ανάγκες.
Διάγνωση πραγματικών Αιτιών & Θεραπεία Παχυσαρκίας
- Σταδιακή αποκατάσταση Κυτταρικής Λειτουργίας
- Εξατομικευμένες θεραπευτικές αγωγές, χωρίς χημικά κατάλοιπα και έκδοχα
- Άρση των υποκείμενων Αιτιών
- Θεραπείες που δρουν μεμονωμένα ή σε συνδυασμό με οποιαδήποτε άλλη φαρμακευτική αγωγή
- Υιοθετώντας ένα πλάνο Μοριακής/Θεραπευτικής Διατροφής
Παχυσαρκία και Περιττά κιλά
Η Παχυσαρκία και τα Περιττά κιλά είναι Νόσημα. Κατατάσσεται πλέον στα Χρόνια και Μεταβολικά Νοσήματα.
Οι ρυθμοί εξάπλωσης και αύξησής της, μας κάνουν να μιλάμε Διεθνώς για την Επιδημία του 21ου αιώνα.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας WHO – World Health Organization Παγκοσμίως η Παχυσαρκία έχει υπερδιπλασιαστεί από το 1980.
Μέχρι το 2014, σε ενήλικες άνω των 18 ετών, υπέφεραν από Παχυσαρκία περισσότερα από 600 εκατομμύρια άνθρωποι.
Ταυτόχρονα πάνω από σχεδόν 2.000.000.000 (δύο δισεκατομμύρια) ενήλικες μόνο, ήταν Υπέρβαροι (Περιττά κιλά).
Η παιδική Παχυσαρκία επίσης, μας αφήνει άφωνους. Πάνω από 41 εκατομμύρια παιδιά, ηλικίας κάτω των πέντε ετών, ήταν παχύσαρκα το 2014.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, ο ένας στους τρεις πολίτες, πάσχει από Παχυσαρκία.
Στην Ευρώπη, η Παχυσαρκία ευθύνεται για άνω του 13% των Θανάτων ετησίως.
Στην Ευρώπη επίσης, το 59% είναι Υπέρβαροι (Περιττά κιλά) και το 18% πάσχουν από Παχυσαρκία.
Για τρέχοντα Παγκόσμια στατιστικά, δείτε στο World Obesity Federation.
Στην Ελλάδα σήμερα, με βάση τα επίσημα δεδομένα μόνο, τα άτομα που πάσχουν από Παχυσαρκία είναι 2.670.000. Το 30% του πληθυσμού και αυξάνεται σταθερά. (OECD – Overview of Health Policy in Greece)
- το 30% των Ελληνίδων γυναικών έχουν Παχυσαρκία (1η θέση στην Ευρώπη)
- το 30% των Ελλήνων ανδρών έχουν Παχυσαρκία (2η θέση στην Ευρώπη)
- το 26% των αγοριών και 19% των κοριτσιών ηλικίας 6–17 ετών είναι υπέρβαρα ή έχουν Παχυσαρκία
- το 2010, το 66% των Ελλήνων ήταν Υπέρβαροι και θα είναι το 77% μέχρι το 2030
- Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη σε παιδική Παχυσαρκία
- Η Κρήτη, είναι η περιφέρεια της Ευρώπης με τα μεγαλύτερα ποσοστά σε Παχυσαρκία
Πάνω από το 50% του πληθυσμού των χωρών του ΟΟΣΑ, πάσχουν από Παχυσαρκία και Περιττά κιλά.
Τι είναι το Μεταβολικό Σύνδρομο
Το Μεταβολικό Σύνδρομο είναι μία σχετικά νέα νοσολογική οντότητα, η οποία στηρίζεται στην παρατήρηση ότι πολλοί παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου, όπως παχυσαρκία, σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, αρτηριακή υπέρταση και δυσλιπιδαιμία, συνυπάρχουν στο ίδιο άτομο.
Σήμερα το μεταβολικό σύνδρομο παρομοιάζεται με παγόβουνο οι διαφορετικές κορυφές του οποίου είναι ο διαβήτης, η δυσλιπιδαιμία, η υπέρταση κλπ. Και η βάση του παγόβουνου είναι η παχυσαρκία και κυρίως η παχυσαρκία κεντρικού τύπου.
Παχυσαρκία και Περιττά κιλά – τι είναι
Η Παχυσαρκία και τα Περιττά κιλά είναι η γνωστή, μη φυσιολογική ή υπέρ το δέον, αυξημένη συσσώρευση λίπους στο σώμα.
Η Παχυσαρκία και τα Περιττά κιλά, ανήκουν στα νοσήματα διαταραχής του Μεταβολισμού (Μεταβολικά Νοσήματα).
Ο Μεταβολισμός είναι η διαδικασία και οι μηχανισμοί της, κατά την οποία το σώμα μας, χρησιμοποιεί κατάλληλα τις προσλαμβανόμενες τροφές, για να τις μετατρέψει σε ενέργεια. Την ενέργεια αυτή που χρειάζεται σε κυτταρικό επίπεδο ο οργανισμός μας, για να λειτουργήσει.
Ο Μεταβολισμός ουσιαστικά, είναι η μετατροπή ενέργειας από μια μορφή, σε άλλη. Έτσι λαμβάνοντας τροφή κάθε τύπου (υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, λίπη), ο οργανισμός με το μεταβολισμό, τη μετατρέπει σε γλυκόζη (σάκχαρο). Η γλυκόζη αυτή, είναι το ενεργειακό μόριο που πρέπει να μπει, να εισέλθει στα κύτταρά μας για να τελέσουν τις εργασίες τους. Είναι το «καύσιμο» του οργανισμού μας.
Παχυσαρκία και Περιττά κιλά – Ορισμός κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας
Η Παχυσαρκία και τα Περιττά κιλά καθορίζονται και προσδιορίζονται σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας – W.H.O. ανάλογα με το Δείκτη Μάζας – Σώματος, το γνωστό πλέον B.M.I. (Body Mass Index).
Αυτός υπολογίζεται, στο μετρικό σύστημα, διαιρώντας το βάρος(M) ενός ατόμου σε κιλά (kgs), με το τετράγωνο του ύψους του (h) σε μέτρα (m), δηλαδή είναι (kg/m2).
ΔΜΣ = βάρος(kg) / (ύψος)2 (m2).
- Τα ενήλικα άτομα με ΔΜΣ από 18,5 έως 24,9 έχουν Φυσιολογικό Βάρος
- Τα ενήλικα άτομα με ΔΜΣ από 25 έως 29,9 έχουν Περιττά Κιλά, είναι Υπέρβαρα
- Τα ενήλικα άτομα με ΔΜΣ από 30 και πάνω πάσχουν από Παχυσαρκία
Παράδειγμα: έστω ένας ενήλικας με βάρος 79 κιλά και ύψος 1,73 μέτρα. Ο Δείκτης του είναι , ΔΜΣ = 79/1,732 = 26,39
Επομένως, ο άνθρωπος αυτός, έχει Περιττά κιλά. Είναι Υπέρβαρος.
Παχυσαρκία και Περιττά κιλά – Συσχετίσεις
Η Παχυσαρκία και τα Περιττά κιλά, επιφέρουν πολλαπλούς περαιτέρω κινδύνους και Χρόνια Νοσήματα στον οργανισμό. Σύμφωνα με αυτήν την αντίληψη, η οποία τεκμηριώνεται από πλήθος επιδημιολογικών και επιστημονικών εργασιών, τα άτομα με Παχυσαρκία και Περιττά κιλά , είναι ασθενείς.
Η Παχυσαρκία και τα Περιττά κιλά, προκαλούν αυξημένη νοσηρότητα, επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και μειώνουν το προσδόκιμο επιβίωσης.
Η Παχυσαρκία και τα Περιττά κιλά, μειώνουν το προσδόκιμο επιβίωσης, κατά 7 έως 10 χρόνια.
Τα βασικά προβλήματα υγείας που σχετίζονται και συνδέονται άμεσα με την Παχυσαρκία και τα Περιττά κιλά , είναι:
Καρδιαγγειακά Νοσήματα, Έμφραγμα μυοκαρδίου και Υπέρταση,
Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2,
Αναπνευστικά Νοσήματα και Υπνική Άπνοια (Sleep Apnea),
Κάποιες μορφές Καρκίνου,
Υπογονιμότητα
Οστεοαρθρίτιδα και
Ψυχολογικά νοσήματα.
Η γενικευμένη άποψη ότι η Παχυσαρκία και τα Περιττά κιλά λειτουργούν ως παράγοντας δημιουργίας των ανωτέρω νοσημάτων, είναι εν μέρει λανθασμένη.
Παχυσαρκία και Περιττά κιλά – Χρόνια και Μεταβολικά Νοσήματα
Τα Χρόνια και τα Μεταβολικά Νοσήματα, τα οποία μπορεί να εκδηλωθούν σε διαφορετική χρονική στιγμή και πιστεύουμε πως έχουν ως αφετηρία την Παχυσαρκία και τα Περιττά κιλά, δεν είναι απαραίτητο ότι προέρχονται άμεσα από αυτή. Απλά έχουν τις ίδιες γενεσιουργούς αιτίες, που προκάλεσαν και αυτήν.
Έχει παρατηρηθεί, ότι ασθενείς με άλλα Χρόνια και Μεταβολικά Νοσήματα, στη συνέχεια παρουσιάζουν και Παχυσαρκία ή ανεπιθύμητη Αύξηση Βάρους (Περιττά κιλά).
Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση της Ορμονικής Ανισορροπίας (Εμμηνόπαυση, Ανδρόπαυση, Νοσήματα του θυρεοειδούς όπως Υποθυρεοειδισμός), κατάθλιψης κλπ.
Η επιστημονική προσέγγιση βάσει των νέων δεδομένων, σε σχέση με τα Χρόνια Νοσήματα, έχει αλλάξει.
Τα νέα δεδομένα, οι παρατηρήσεις και οι έρευνες δείχνουν, ότι στην περίπτωση των Χρόνιων Νοσημάτων, ανεξάρτητα από τον τρόπο εκδήλωσης, υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής.
Παχυσαρκία και Περιττά κιλά – Θεραπεία
Τα επιστημονικά δεδομένα που έχουν τεκμηρίωση και αιτιολογική προσέγγιση, σε σχέση με τα Χρόνια Μεταβολικά Νοσήματα και την Παχυσαρκία, μας καθοδηγούν να χειριζόμαστε μεμονωμένα και σε συνδυασμό τα ακόλουθα:
- Την ικανότητα του οργανισμού σε Καύσεις και Μεταβολισμό Λίπους
- Την ικανότητα λειτουργίας του Εγκεφάλου
- Την Ορμονική Ισορροπία του οργανισμού, σε κάθε σύστημα
- Τη σωστή Βιοχημική σύσταση του κυττάρου, ώστε να αντιμετωπίζει επιτυχώς Οξειδώσεις και Χρόνιες Φλεγμονές
- Τη μείωση ή απαγωγή της Τοξικότητας
- Τη μη επαρκή ποσότητα ή παντελή έλλειψη μικρό θρεπτικών συστατικών.
Το ανθρώπινο σώμα εξελίχθηκε σε διάστημα εκατομμυρίων ετών, με συγκεκριμένες προδιαγραφές. Τα όρια θερμοκρασίας, η λήψη οξυγόνου, νερού, θρεπτικών συστατικών, ιχνοστοιχείων, μετάλλων, βιταμινών, καθορίστηκαν. Όταν κάποιες από αυτές τις προδιαγραφές διαφοροποιούνται, το ανθρώπινο σώμα έχει μικρές ανοχές.
Η συνολική επιβάρυνση, έχει επηρεάσει ιδιαίτερα την ανθρώπινη φυσιολογία και τη βιοχημική ισορροπία των κυττάρων. Αντί λοιπόν να τείνουν οι μέθοδοί μας στην αποκατάσταση του φυσιολογικού, των προδιαγραφών δηλαδή που απλά είμαστε κατασκευασμένοι να λειτουργούμε, το επιβαρύνουμε περαιτέρω, με τσαρλατανισμούς και φουτουριστικές διαιτολογικές μεθόδους.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μέχρι και 40 χρόνια πριν, ευτραφείς ήταν μόνο οι πλουσιότερες κοινωνικές τάξεις, ενώ στις μέρες μας ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Η παχυσαρκία και τα περιττά κιλά εμφανίζονται στις οικονομικά ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις.
Η ορθή αντιμετώπιση, περιλαμβάνει έλεγχο σε εξειδικευμένους δείκτες. Με ακριβή εξέταση που προσδιορίζει τα πραγματικά αίτια για την συσσώρευση του επιπλέον βάρους.
Επιπλέον, λαμβάνονται υπόψη σοβαρά, πριν τη χορήγηση οποιασδήποτε αγωγής, όλοι οι παράγοντες του περιβάλλοντος που βρίσκεται, καθώς και του τρόπου ζωής του ατόμου.
Η Παχυσαρκία και τα Περιττά κιλά, είναι μια χρόνια κατάσταση, που πριν εκδηλωθεί μπορεί να υπέβοσκε για μεγάλα χρονικά διαστήματα και απαιτεί αφενός τεκμηριωμένη και πιθανότατα μακροχρόνια αντιμετώπιση.
Οι δίαιτες των «δέκα ημερών» δεν λύνουν το πρόβλημα ούτε αποκαθιστούν τις ανεπαρκείς που το προκάλεσαν.
Οι θεραπευτικές αγωγές που χορηγούνται για την αντιμετώπιση των Υπέρβαρων ατόμων διαρκούν τουλάχιστον έξι μήνες, ενώ των Παχύσαρκων έως και δέκα οκτώ.
Τα θεραπευτικά πρωτόκολλα, περιλαμβάνουν αναλόγως των εργαστηριακών ευρημάτων και της συνολικότερης κλινικής κατάστασης, θεραπείες μικρο-μακρό στοιχείων, πρωτόκολλα Φυσικών (Βιομιμητικών) ορμονών και Μοριακή Διατροφή.
Οι ασθενείς χάνουν προοδευτικά βάρος, χωρίς να αντιμετωπίζουν αίσθηση πείνας, και έλλειψη ενέργειας.
Ο μηχανισμός που διατηρεί σταθερό το βάρος δεν λειτουργεί σωστά στα παχύσαρκα άτομα. Το σφάλμα που παρουσιάζεται έχει ως αποτέλεσμα το χαμηλό μεταβολισμό, κάτι που σταδιακά προκαλεί την παχυσαρκία.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell Metabolism από ερευνητές του Biomedicine Discovery Institute του Πανεπιστημίου Monash και αφορούσε ποντίκια. Αν ο ίδιος μηχανισμός ισχύει και στον άνθρωπο, θα έχει δοθεί η απάντηση στο γιατί κάποια άτομα δεν μπορούν να ξοδέψουν όλες τις θερμίδες που λαμβάνουν από την τροφή.
Αν ο ίδιος μηχανισμός ισχύει στον άνθρωπο σημαίνει ότι η παχυσαρκία μπορεί να είναι αποτέλεσμα χαμηλού μεταβολισμού, μια άποψη που οι περισσότεροι επιστήμονες μέχρι σήμερα δεν ασπάζονται. Η επικρατούσα άποψη σήμερα είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα των παχύσαρκων έχουν κανονικό μεταβολισμό και η κατάστασή τους είναι αποτέλεσμα μεγαλύτερης όρεξης.
Παλαιότερες μελέτες από την ίδια επιστημονική ομάδα είχαν βρει ότι ο εγκέφαλος -και πιο συγκεκριμένα ο υποθάλαμος- συντονίζει τη μετατροπή του λευκού λιπώδους ιστού σε καφέ λιπώδη ιστό. Αλλά έλειπε το πως συμβαίνει αυτό. Τώρα ανακαλύφθηκε ότι εγκέφαλος μετατρέπει τα λευκά λιποκύτταρα σε καφέ αντιλαμβανόμενος τα επίπεδα της ινσουλίνης. Οι επιστήμονες δηλώνουν ενθουσιασμένοι με την ανακάλυψη, πιστεύοντας ότι ανοίγονται νέοι δρόμοι για φάρμακα που θα αναστέλλουν τη συσσώρευση λίπους στα άτομα που δεν μπορούν να ελέγξουν το σωματικό τους βάρος.
Λευκό και καφές λίπος
Το λίπος αποθηκεύεται στο σώμα μας στα λευκά λιποκύτταρα, που όμως μπορούν να αλλάξουν μορφή και να γίνουν καφέ τα οποία δαπανούν τις θερμίδες (αντί να τις αποθηκεύουν). Μετά από ένα γεύμα, ο εγκέφαλος στέλνει σήματα για να μετατραπούν τα λευκά κύτταρα σε καφέ και να καταναλωθεί ένα μέρος της ενέργειας. Όταν εκπληρωθεί αυτός ο σκοπός, ο εγκέφαλος δίνει οδηγίες στα καφέ λιποκύτταρα να μετατραπούν σε λευκά, αποθηκεύοντας ενέργεια. Αυτός ο μηχανισμός προλαμβάνει την αύξηση βάρους αλλά και την υπερβολική απώλεια, διατηρώντας το βάρος μας σχετικά σταθερό στην πορεία του χρόνου.
Όμως, στα παχύσαρκα άτομα, η υψηλή ινσουλίνη δεν δίνει σήμα στον εγκέφαλο να μετατρέψει τα λευκά λιποκύτταρα σε καφέ ώστε να καίγονται οι παραπανίσιες θερμίδες όπως συμβαίνει στα υγιή άτομα.
“Αυτό που συμβαίνει στους παχύσαρκους είναι ότι ο “διακόπτης” παραμένει συνεχώς στην ίδια κατάσταση χωρίς να αλλάζει κατά τη διάρκεια ενός γεύματος”, δήλωσε ο ελληνικής καταγωγής καθηγητής και επικεφαλής της μελέτης Tony Tiganis. “Επειδή ο μηχανισμός είναι συνεχώς απενεργοποιημένος, τα λιποκύτταρα δεν γίνονται καφέ και η καύση των θερμίδων δεν είναι αντίστοιχη με την πρόσληψη των θερμίδων. Αυτό προωθεί την αύξηση του σωματικού βάρους”.
“Ο καθοριστικός αυτός μηχανισμός διασφαλίζει ότι οι θερμίδες που ξοδεύουμε είναι ισοσκελισμένες με τις θερμίδες που προσλαμβάνουμε, αλλά στην περίπτωση της παχυσαρκίας δεν λειτουργεί σωστά με αποτέλεσμα να υπάρχει συσσώρευση λίπους και κιλών”, ανέφερε ο Garron Dodd, εκ των συγγραφέων της μελέτης. “Για πολύ καιρό, το παζλ ήταν αν και πως συμβαίνει αυτό. Δείξαμε ότι όχι μόνο πράγματι συμβαίνει, αλλά και τον βασικό μηχανισμό που εμπλέκεται. Είναι πολύ συναρπαστικό. Ενδεχομένως να είμαστε σε θέση να επαναπρογραμματίσουμε τον μηχανισμό αυτό για να προάγουμε τη δαπάνη ενέργειας και την απώλεια βάρους στα παχύσαρκα άτομα”.
Η μελέτη δείχνει γιατί τα παχύσαρκα άτομα ξοδεύουν λιγότερες θερμίδες από τα υγιή άτομα όταν καταναλώνουν ένα ίδιας ποσότητας γεύμα. Με άλλα λόγια δικαιώνει τα παχύσαρκα άτομα που για πολλά χρόνια έλεγαν ότι δεν έτρωγαν πολύ και ότι έφταιγε ο μεταβολισμός τους. Οι περισσότεροι επιστήμονες πίστευαν μέχρι σήμερα ότι αυτό ήταν μια δικαιολογία και ότι η πραγματική αιτία της παχυσαρκίας ήταν απλώς η υπερβολική πείνα των παχύσαρκων ατόμων και ο εθισμός τους στο φαγητό.
Πηγές:
- Centers for Disease Control and Prevention. Second National Report on Human Exposure to Environmental Chemicals, NCEH Publication No. 03-0022. Atlanta, GA: Centers for Disease Control.
- Pelletier C, Imbeault P, Tremblay A. Energy balance and pollution by organochlorines and polychlorinated biphenyls. Obes Rev. 2003;4(1):17-24.
- Evans JL, Goldfine ID, Maddux BA, Grodsky GM. Oxidative stress and stress-activated signaling pathways: a unifying hypothesis of type 2 diabetes. Endocrine Reviews 23(5):599–622.
- Girard D. Activation of human polymorphonuclear neutrophils by environmental contaminants. Rev Environ Health 2003;18(2):75-89.
- Sonnenberg GE, Krakower GR, Kissebah AH. A novel pathway to the manifestations of metabolic syndrome. Obes Res. 2004;12(2):180-186.
- Wang Z, Zhou YT, Kakuma T, et al. Leptin resistance of adipocytes in obesity: role of suppressors of cytokine signaling. Biochem Biophys Res Commun. 2000;277 (1):20-26.
- Beattie JH, Wood AM, Newman AM, Bremner I, et al. Obesity and hyperleptinemia in metallothionein (-I and -II) null mice. Proc Natl Acad Sci U S A. 1998;95(1):358-363.
- Goto M, Arima H, Watanabe M, et al. Ghrelin increases neuropeptide y and agoutirelated peptide gene expression in the arcuate nucleus in rat hypothalamic organotypic] cultures. Endocrinol. 2006.;147(11):5102-5109.
- Wynne K, Stanley S, McGowan B, Bloom S. Appetite control. J Endocrinol. 2005;184(2):291-318.
- Dube MG, Pu S, Kalra SP, et al. Melanocortin signaling is decreased during neurotoxin-induced transient hyperphagia and increased body-weight gain. Peptides. 2000;21(6):793-801.
- Shoemaker RC, House DE. A time-series study of sick building syndrome: chronic, biotoxin-associated illness from exposure to water-damaged buildings. Neurotoxicol Teratol. 2005;27(1):29-46.
- Catania A, Delgado R, Airaghi L, et. al. alpha-MSH in systemic inflammation. Central and peripheral actions. Ann N Y Acad Sci. 1999;885:183-187.
- Dube MG, Pu S, Kalra SP, et al. Melanocortin signaling is decreased during neurotoxin-induced transient hyperphagia and increased body-weight gain. Peptides. 2000;21(6):793-801.
- Shoemaker RC, House DE. A time-series study of sick building syndrome: chronic, biotoxin-associated illness from exposure to water-damaged buildings. Neurotoxicol Teratol. 2005;27(1):29-46.
- Gladen BC, Ragan NB, Rogan WJ. Pubertal growth and development and prenatal and lactational exposure to polychlorinated biphenyls and dichlorodiphenyl dichloroethene. J Pediatr. 2000;136(4):490-496.
- Tremblay A, Pelletier C, Doucet E, et al. Thermogenesis and weight loss in obese individuals: a primary association with organochlorine pollution. Int J Obes Relat Metab Disord. 2004;28(7):936-939.
- Imbeault P, Tremblay A, Simoneau JA, et al. Weight loss-induced rise in plasma pollutant is associated with reduced skeletal muscle oxidative capacity. Am J Physiol Endocrinol Metab. 2002;282(3):E574-E579.
- Nicolau GY, Pesticide effects upon the circadian time structure in the thyroid, adrenal and testis in rats. Endocrinologie. 1982;20(2):73-90.
- Duke University Integrated Toxicology Program, National Institute of Environmental Health Sciences/NIH/DHHS, Obesity: Developmental Origins and Environmental Influences. Available at qt/dert/obesity/agenda.htm.
- Moskaug JO, Carlsen H, Myhrstad MD, et al. Polyphenols and glutathione synthesis regulation. Am J Clin Nutr. 2005;81(1 Suppl):277S-283S.
- Masuda A, Miyata M, Kihara T, et al. Repeated sauna therapy reduces urinary 8-epiprostaglandin F(2alpha). Jpn Heart J. 2004;45(2):297-303.
- Biro S, Masuda A, Kihara T, Tei C. Clinical implications of thermal therapy in lifestyle-related diseases. Exp Biol Med (Maywood). 2003;228(10):1245-1249.
- Hyman M. Ultrametabolism. New York: Scribner; 2006.
- Hyman MA. Systems biology: the gut-brain-fat cell connection and obesity. Altern Ther Health Med. 2006;12(1):10-16
- Hyman MA. Refrigerator rights–the missing link in health, disease, and obesity, Altern Ther Health Med. 2005;11(4):10-12.
- Lyon M, Bland J, Jones DS. Chapter 31: Clinical approaches to detoxification and biotransformation. In: Jones, DS (Ed). Textbook of Functional Medicine. Gig Harbor, WA: Institute for Functional Medicine; 2006.
